Bedatsian dirade zühainak loratzen ;
udan ekhiarekin bazterrak berotzen ;
larrazkenian, aldiz, egünak laburtzen ;
negian aize hotza hezürretan sartzen.

Ez gal gure odol beroa,
Bizi bedi gure Xiberoa !

Aspaldian bizi da gure popülia,
zazpi probintzietan oso berexia,
kantore zahar eta jauzi emailia,
xorittua bezala txülüla joilia.

Jendek erraiten die mündian gisala
hau bezalako lekü ejerrik ez dela,
Bena gure xokua üsten ari dela,
Eta segür hiltzeko pündian girela.

Tristeziaz besterik behar dügü heben,
Bizitzeko lotsarik ez dezagün ükhen !
Oi ! Xibero maitia ez zira galdüren :
zure semek zütie bihar salbatüren.