Ene maitia xarmegarria,
Dohain ederrez zirade betea.
Zuk egin afruntua, sartu zait bihotzera,
Heldu baitzait gogora ardura.
Nik orai pena ; Zure malura,
Denborak eman du agertzera.

Xoratu nauzu, tronpatu nauzu,
Ene bihotza eritu dautazu .
Denborak beharko du ene pena kasatu,
Bihotz alegeratu, sendatu ;
Hobe bat ustez nauzu kitatu,
Zure malura hortan egin duzu.

Zuk kitaturik, xangrinaturik,
Bi urte egotu naiz pasaturik
Ene bihotz tendrea, nihor maite gaberik,
Etzagoken bakarrik tristerik.
Maite berri bat dut hautaturik,
Hark ezarri nau alegeraturik.

Adio enea, lehen maitea,
Desir onez dut bihotza betea.
Zuk egin afruntua aspaldi barkatua,
Desir dautzut, gaixoa, zerua ;
Munduan ere bizi luzea,
Eginik zure gostuko maitea.