Gure eliz’dorreko ezkila zaharrak
Badauzka hedaturik berrien bakarrak.

Dilin, dalan, dalan
Din-dan, boleran ! (bis)

Ene aitatxi zuten noizbait bataiatu,
Ezkila zaharra baitzen alegrantziatu,

Sortuz geroz gizonak zor du maitatzea,
Bai kartsuki jo zuen haren ezkontzea.

Bainan ezkila zaharra zertako brandaka ?
Etsai gaixtoa dator, lot, gizon, armaka.

Arats hotz latzgarria, ezkila etsitua,
Aitatxi gorputz da-ta gerla da galdua.

Bainan ezkila mintzo, xo, dezagun adi,
Haur ttipi bat sortu da, azkar bizi bedi !

Kanta beza ezkilak menderen mendetan,
Kanta beza bizia Eskual herrietan !